حجت الاسلام ابراهیم بهاری استاد حوزه و کارشناس دینی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی قدس آنلاین، با اشاره به وقایع بعد از رحلت پیامبر اکرم که منجر به شهادت حضرت فاطمه (س) شد، گفت: حوادث بعد از وفات پیامبر اکرم (ص) منجر به ایجاد مسائل ومشکلات سختی برای خانواده عصمت و طهات شد، به نحوی که حق عظیم امام علی(ع) تضییع شد؛ در حالی که امام علی (ع) در حال غسل و دفن وجود مبارک پیامبر اکرم(ص) بودند، عده ای از صحابه  در سقیفه گرد هم آمده و برای خلافت پیامبر تعیین تکلیف کردند؛ آنچه در آن روز به وقوع پیوست خلاف دستور پیامبر اکرم (ص) در کنار غدیر خم بود.

 وی دراین باره افزود: با آنکه به امام علی(ع) خبر رسید که عده ای در حال برنامه ریزی  برای آینده اسلام و حکومت اسلامی هستند، اما امام علی (ع) بدن مبارک پیامبر اسلام (ص) را غسل داده و بر ایشان نماز خوانده و دفن فرمودند، آنچنان که امیرالمومنین در نهج البلاغه عنوان کرده که در حال غسل بدن پیامبر جبرئیل و حسنین تنها یاری دهنده من بودند؛ بی شک مظلومانه ترین و غریبانه ترین دفن در تاریخ اسلام، دفن پیکر پیامبر اسلام (ص) و حضرت فاطمه (س) بوده است.

حجت الاسلام بهاری خاطر نشان کرد: حضرت علی (ع) با توجه به وصایا و سفارش پیامبر اکرم (ص) مبنی بر جمع آوری قرآن کریم و عدم صدمه دیدن آیات الهی به این امر اهتمام ورزید؛ بر اساس آنچه در تاریخ علمای شیعه و اهل سنت به صراحت بیان شده از بیست و یک نفر حاضر در سقیفه نزدیک به  شانزده نفر نسبت به خلافت خلیفه اول رای دادند؛ ایجاد اختلاف بین عامه مردم و عدم حضور بسیاری از صحابه به دلیل همراهی با «اسامه بن زید» در جنگ علیه شام از دلایلی بود که منجر به کش دار شدن این ماجرا تا چهل روز شد.

حجت الاسلام ابراهیم بهاری با تاکید بر تلاش حضرت فاطمه برای احقاق حق، گفت: با توجه به اینکه عده ای همچنان بیعت خود را بیان نکرده بودند و فدک به عنوان حق حضرت فاطمه (س) از ایشان گرفته شده بود، ایشان ضمن تلاش برای اعاده حق خود در راستای احقاق حق امیرالمومنین اقدامات قابل توجهی انجام دادند که از آن جمله می توان به حضور در مسجد النبی با همراهی عده ای از زنان بنی هاشم اشاره کرد.

وی دراین باره افزود: مرحوم طبرسی در کتاب شریف احتجاج نقل می کند که فاطمه در هنگام رفتن به مسجد النبی همانند پیامبر راه می رفت. آنچه تا این لحظه به وقوع پیوسته تنها مجادله لفظی بوده، نه واکنش فیزیکی، لذا حضرت بعد از قرائت خطبه بی نظیر خود و به دست آوردن دوباره فدک، همچنان به دنبال احقاق حق ولایت امیرالمومنین بودند.

 این کارشناس دینی تصریح نمود: ابن ابی الحدید معتضدی جمله جالبی در شرح نهج البلاغه خود در خصوص بازگرداندن فدک به حضرت فاطمه (س) عنوان کرده که هر چند حاکمان وقت، تحت فشارهایی سند فَدَک را به حضرت فاطمه (س) بازگرداندند، اما چون می دانستند بازگرداندن فدک به فاطمه (س) منتهی به بازگرداندن حق خلافت به علی (ع) می شود، لذا با توجه به حق خواهی حضرت فاطمه (س) و اینکه فاطمه (س) هیچ گاه سخن کذبی نگفته است، حوادث چهل و پنج روز بعد از رحلت پیامبر اکرم  (ص) به اوج خود میرسد.

حجت الاسلام ابراهیم بهاری درباره عدم همراهی و حمایت از امام علی (ع) در میان برخی از صحابه پیامبر گفت: وجود مبارک حضرت فاطمه (س) در آن روزها سختی های بسیاری را متحمل شد، بگونه‌ای که به گفته سلمان، فاطمه به همراه علی و حسنین هر شب به در خانه انصار و مهاجرین مراجعه می کردند و از آنها سوال می شد که آیا مگر در غدیر خم نبودید و آنچه رسول خدا گفت نشنیدید؟ آنها با پاسخ های متفاوت و متناقصی برخورد می کردند که از پیامبر دور بودیم! درست نشنیدیم یا اینکه علی جان، تو جوانی و حکومت به تو هم می رسد؛ به روایت تاریخ از آن جمعیت انبوه حاضر در غدیر خم، فقط چهل نفر علی را یاری کردند و هنگام بازگشت سپاه اسامه، سایر صحابه نیز تحت شرایط مدینه بر آنچه به وقوع پیوسته بود رضا داده و سکوت کردند.

 وی خاطر نشان کرد: عدم بیعت امیرالمومنین و صحابه با وفای پیامبر و اهل بیت (س)، منجر به هجوم حاکمان به منزل علی (ع) برای بیعت گرفتن بود، چرا که بیعت گرفتن با علی (ع) به منزله بیعت گرفتن با سایرین بود؛ عبدالفتاح عبدالمقصود از اندیشمندان اهل سنت در کتاب «السقیفه الخلافه» که ترجمه فارسی آن با نام  «خاستگاه خلافت» مشهور است، به این نکته اشاره کرده است که دنیا طلبان و علاقمندان به دنیا، کار را به جایی رساندند که به حریم فاطمه آمدند، در خانه او را به آتش کشیدند؛ حضرت فاطمه (س) برای تمام کردن حجت با آنها، پشت در آمد تا با دیدن وی از انجام هر گونه تعارضی دست بکشند، در حالی که سخنان عجیبی به حضرت گفته شد، هر چند حضرت بر این نکته تاکید کرد که آیا پیامبر نفرموده هر کس فاطمه را خشنود کند مرا خشنود کرده و هر کس مرا خشنود کند، خدا را خشنود کرده و هر کس فاطمه را خشمگین کند، مرا خشمگین و هر کس مرا خشمگین کند خدا را غضبناک کرده؟ آنچه به حضرت پاسخ داده شد، کنار گذاشتن حرف های زنانه و خروج امیرالمومنین بود که در نهایت مقاومت اعضای خانه منجر به حمله و فشار بر حضرت شد که ایشان را در بستر بیماری قرار داد.

حجت الاسلام بهاری در خصوص چرایی اعلام دو روز به عنوان روز شهادت آن حضرت اینگونه توضیح داد:  روایت ضعیفی عنوان می کند که حضرت زهرا (س)، ۴۵ روز بعد از رحلت پیامبر از دنیا رفته و به شهادت رسیده است؛ اما روایت مشهور، شهادت ایشان را ۷۵ و  ۹۵ روز بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) عنوان می کند؛ اینکه دو روز برای شهادت حضرت فاطمه (س) عنوان شده ناشی از عدم نقطه داشتن خط کوفی است که خواندن آن در بین این دو روز تناقض ایجاد کرده است.

انتهای پیام/